Organizm potrzebuje do prawidłowego funkcjonowania sprawnie pracujących nerek, które są odpowiedzialne przede wszystkim za filtrowanie i oczyszczanie krwi. Łatwo domyślić się, że niewydolne nerki to prosta droga do utraty zdrowia, w skrajnych przypadkach nawet życia. Wszelkie schorzenia nerek wymagają leczenia, w przeciwnym razie postęp choroby może doprowadzić do ich przewlekłej niewydolności. Powoduje to brak możliwości usuwania na bieżąco szkodliwych substancji znajdujących się w krwiobiegu, czyli do stopniowego zatruwania organizmu, rozregulowania gospodarki elektrolitowej i rozwoju rozmaitych chorób.
Czym jest przewlekła choroba nerek?
Nerki pracują każdego dnia równie ciężko jak serce, bez nich organizm nie byłby w stanie funkcjonować. Nerki filtrują krew, usuwają z niej toksyczne substancje, które są wydalane wraz z moczem. Jedną z nadrzędnych funkcji nerek jest też regulowanie gospodarki wodno- elektrolitowej. Niewydolne nerki nie są w stanie efektywnie oczyszczać krwi, dochodzi też do zatrzymywania się wody w organizmie i wystąpienia obrzęków. Przyczynami i czynnikami ryzyka przewlekłej niewydolności nerek są nefropatia cukrzycowa/nadciśnieniowa, torbielowatość nerek, glomerulopatie, chroniczne cewkowo-śródmiąższowe choroby nerek, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze krwi. Osoby borykające się z przewlekłą niewydolnością nerek skarżą się na ciągłe uczucie osłabienia, szybko się męczą, mają obniżoną temperaturę ciała, są bardziej podatne na infekcje. Nadmierne pragnienie i częstomocz również wskazuje na zaburzoną pracę nerek, podobnie jak bladość skóry i śluzówek.
Jakie mogą być powikłania niewydolności nerek?
Przewlekła niewydolność nerek ma negatywny wpływ na funkcjonowanie pozostałych narządów, całego organizmu. Powstaje coraz więcej toksyn mocznicowych siejących ogromne spustoszenie w całym układzie. Charakterystyczny jest świąd skóry, jej bladość na skutek niedokrwistości. Dochodzi do zaburzonej pracy układu pokarmowego, co objawia się utratą łaknienia, nudnościami, wymiotami, bólem żołądka, zaburzeniami smaku, zapachem amoniaku z ust. Przy przewlekłej niewydolności nerek zaczyna postępować niewydolność krążenia, pojawia się nadciśnienie tętnicze krwi. Kolejnymi problemami są symptomy neurologiczne, gdyż układ nerwowy jest cały czas zalewany toksynami. Skutkiem tego są chroniczne bóle głowy, bezsenność, drżenie i skurcze mięśni, może dojść nawet o porażenia mięśniowego jednej strony ciała. W skrajnych przypadkach przewlekła niewydolność nerek doprowadza do śpiączki mocznicowej, czyli utraty przytomności. Przy niesprawnie działających nerkach zostaje też zaburzony układ ruchu, pojawiają się bóle kostne i mięśniowe, kości są podatne na złamania, mięśnie stają się coraz słabsze i z czasem zanikają.
Na czym polega leczenie przewlekłej niewydolności nerek?
W celu zdiagnozowania przewlekłej niewydolności nerek przeprowadza się szereg badań – profil lipidowy krwi, oznaczenie stężenia mocznika i kreatyniny w krwiobiegu, badanie moczu, liczba erytrocytów w hemoglobinie, stężenie elektrolitów. Oblicza się także współczynnik przesączania kłębuszkowego, ocenia zdolności zagęszczania moczu oraz wykonuje USG nerek i badania przesiewowe. Trzeba od razu zaznaczyć, że leczenie przewlekłej niewydajności nerek jest skomplikowane, wielokierunkowe i długotrwałe. Kluczowe będzie znalezienie pierwotnej przyczyny schorzenia i wykluczenie go. Nie zawsze możliwe jest przywrócenie prawidłowej pracy nerek, przez co konieczne okazuje się wdrożenie leczenia mającego na celu przejęcie ich funkcji. Przy upośledzonej pracy nerek nierzadko jedyną możliwością pozostaje leczenie nerkozastępcze lub transplantacja.
